Dla mnie żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk

Nauki rekolekcyjne zostały wygłoszone w dniach od 31 maja do 4 czerwca 2021 roku w domu rekolekcyjno-wypoczynkowym sióstr brygidek w Falun (północna Szwecja). Wygłoszone wówczas nauki, uzupełnione o nowe skojarzenia, wspomnienia i refleksje, posłużyły za kanwę niniejszej publikacji. Czy są warte uwagi? Oceni Czytelnik. To, jak rozkwitną i zaowocują przy udziale łaski, zależy od Ducha Świętego. Słowo ludzkie jest jak pyłek zdmuchnięty z kwiatu, niesiony wiatrem, jeden z milionów trafia na czekający na niego otwarty kielich. Ukryte w nim życie zakwita cudem nawrócenia. Czasem jakaś myśl poruszy, oświeci, wstrząśnie, czasem nasunie skojarzenia, innym razem zaniepokoi – a niekiedy będzie drążyć latami aż do nawrócenia. Przewodnikiem naszych duchowych rozważań był Święty Paweł. Ten, pochodzący Tarsu, wcześniej noszący imię Szaweł, adept jesziwy, szkoły rabinackiej, nazwany później Apostołem Narodów, wywodził się z pokolenia Beniamina, tak samo, jak pierwszy król Izraelitów, Saul. Zarówno z własnych listów Pawła, jak i z innych źródeł, dowiadujemy się, że nieoczekiwanie przyłączył się do zwalczanej wcześniej zaciekle wspólnoty wyznawców Jezusa z Nazaretu, który – jak Go zapamiętali pierwsi wyznawcy i ci, co byli z Nim od początku – „był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu” (Łk 24,19). Po Jezusie, Paweł to najlepiej udokumentowana postać Nowego Testamentu. Jego wypowiedzi nie pozostawiają wątpliwości co do osobowości, geniuszu, siły woli, rozlicznych charyzmatów. To człowiek ze wszech miar nieprzeciętny, kondotier, bohater, nauczyciel, mędrzec, wychowawca, pasterz. By jednak 7 Wprowadzenie zrozumieć Pawła, trzeba zagłębić się w jego niezwykły życiorys i piśmienniczą spuściznę. Rekolekcje to dobry czas na spotkanie z tym niezwykłym człowiekiem.