Dziedzictwo duchowe dzieła Lasek

Zakład dla Niewidomych w Laskach, utworzony przez ociemniałą hrabiankę Różę Czacką, znany dziś na całym świecie, powstał w 1922 r. I choć powiedziano już wiele o tym dziele, szczególnie od strony historycznej, monografia ks. prof. Popławskiego jest pierwszą, która tak dogłębnie i rzetelnie, na różnych płaszczyznach je prezentuje. Autor nie skupia się bowiem wyłącznie na rozwoju Dzieła Bożego w Laskach – jak nazwała ośrodek sama matka Elżbieta Róża Czacka, dokonaniach jej i osób związanych z tym dziełem, by wymienić ojca duchowego, sługę Bożego ks. Władysława Korniłowicza, ale idzie krok dalej. Ukazuje, że Laski stanowiły centrum życia duchowego w Polsce w okresie międzywojennym i podkreśla specyficzny rys tej duchowości, gdyż stanowi ona pewną nowość i można powiedzieć, że jest wyjątkowa w życiu Kościoła. Autora charakteryzuje precyzja w docieraniu do źródeł oraz ogromne zaangażowanie i zafascynowanie tym, co dzieje się w ośrodku na skraju Puszczy Kampinoskiej. Ujmuje czytelnika swoją wiedzą i zaraża entuzjazmem. Ks. prof. dr hab. Jarosław Maciej Popławski – prezbiter archidiecezji lubelskiej, wyświęcony w 1988 r. Ukończył studia specjalistyczne z teologii duchowości na KUL-u. Od 1995 r. pracownik naukowy w Instytucie Teologii Duchowości KUL, w latach 2006-2012, 2016-17 dyrektor tego Instytutu. Od 2003 r. kierownik Katedry Historii Duchowości. Od 2015 r. Kawaler Rycerskiego Zakonu Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Zainteresowania naukowe ks. Popławskiego dotyczą szeroko rozumianej teologii duchowości, historii duchowości chrześcijańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem duchowości polskiej. Opublikował kilkadziesiąt pozycji naukowych, wypromował 21 doktorów i ok. 90 magistrów.