Seks po chrześcijańsku

Co można poradzić?
NIECO PRAKTYCZNYCH RAD DLA MĘŻÓW I ŻON

Dozdział ten z pewnością nie będzie pełnym systematycznym wykładem. Wiele sugestii, jak możecie polepszyć wasze współżycie małżeńskie, wynika już bowiem wprost z:

•    przeszkód omawianych w rozdziale 3,
•    różnic kobiecość-męskość (rozdział 4),
•    wiedzy o płodności (rozdział 5).

Punktem wyjścia zaś są teksty biblijne omówione w rozdziale 2.
Być może musisz zacząć właśnie od tego ostatniego: pod wpływem Słowa Bożego zmienić swoje nastawienie, bo nic nie poradzi nawet najbardziej troskliwy mąż ani najbardziej oddana żona, jeśli to drugie po prostu nie chce. Dzięki Bogu, że nasza wola należy do nas i postawa da się zmienić! O czym więc będziemy mówić teraz? Najpierw chcemy podać kilka ogólnych wskazówek dla par małżeńskich, o czym muszą pomyśleć, żeby zacząć pracować nad tą dziedziną. Przyda się też parę informacji i wskazówek nt. fizjologii. Kolejne dwa paragrafy to specjalne przesłania stanowe: oddzielnie do mężów i do żon. Wreszcie na koniec kilka słów do świeżo poślubionych. Zaczynamy!


WSKAZÓWKI PODSTAWOWE

Chcemy wam teraz podpowiedzieć parę uniwersalnych prawd o tym, czego potrzebujecie, aby akt małżeński dawał obojgu więcej radości i budował.

1. Czas
To może zaskakujące, ale właśnie nic innego jak zwykły brak czasu jest wrogiem nr 1 udanego współżycia. Jeśli zostawia się je na sam koniec, kiedy wszystkie inne sprawy są załatwione, to zmęczenie fizyczne skutecznie uniemożliwi ci radość. Być może będzie to coś prędkiego, powierzchownego – zakładając, że pomimo zmęczenia nie zrezygnujecie ze współżycia.

PIOTR: Nam osobiście zdarzało się nieraz być tak zmęczonym, że wobec zbliżającego się końca czasu niepłodnego współżyliśmy, „żeby się nie zmarnowało”. Wiemy, że to nie tylko u nas tak bywa…

Pytanie o czas jest w gruncie rzeczy pytaniem o hierarchię wartości, bo przecież zawsze poświęcamy czas na to, co jest dla nas wystarczająco ważne. Więc zaplanujcie czas na współżycie! Zawczasu wyłączcie telewizor, żeby was nie wciągnęło oglądanie jakiegoś filmu. Także, gdy planujecie taki czas tylko dla siebie, wyłączcie telefon.

2. Odpowiednie miejsce
Następną ważną rzeczą jest zapewnienie odpowiednio intymnego miejsca. Wiele par skarży się, że współżyją rzadko, bo „dorastająca córka za ścianą mogłaby usłyszeć”, a nie przyjdzie im do głowy, żeby kiedyś zaplanować czas w dzień, kiedy dzieci nie ma i miejsce jest do dyspozycji. Konieczne jest też poczucie bezpieczeństwa. Jeśli więc w pokoju, w którym śpicie, nie ma zamknięcia, wpisz od razu w kalendarzu: „Kupić zasuwkę”.

3. Dostępność i inicjatywa
Przemyślcie, jaka jest wasza postawa wobec czynności aktu małżeńskiego. Żono! Mężu! Czy traktujesz go jako wspaniały przywilej i okazję do okazywania miłości, czy może czasem jako przykry obowiązek? A może manipulujesz nim jako karą i nagrodą? Czy współmałżonek wie, że chętnie się z nim kochasz, czy czasami czuje się jak intruz? Czy pragniesz zbliżeń i mówisz o tym?

4. Urozmaicenie i atrakcyjność
Kiedy już macie zaplanowany czas, zasuwkę w drzwiach i właściwą motywację, pomyślcie, jak uczynić to współżycie innym niż zwykle, świeżym i atrakcyjnym (pewne szczegółowe wskazówki znajdziecie też w rozdziale 7). Wielu osobom nie chce się zainwestować we współżycie, bo to wymaga po prostu włożenia wysiłku. Wydają się więc być znudzeni, podobnie jak każdą inną monotonną czynnością w ich życiu. Mężu! Czy przypadkiem nie pytasz żony: „Czy chcesz TO robić?”. Niech ci się bynajmniej nie wydaje, że pieszczotliwość to jest proste przejście kolejnych punktów z listy czynności! Pamiętaj, że dobra inwestycja zawsze się opłaca, a w tej dziedzinie przeinwestowanie raczej nie grozi. Tak jak, gdy idziesz w rozwiązanym bucie, nie zainwestujesz w zawiązanie sznurowadeł i prędzej czy później się potkniesz, tak samo nie inwestowanie we współżycie, może potem nagle wybuchnąć poważnym problemem. Jesteśmy przekonani, że gdy przyjadą do was goście z daleka, zadbasz, aby pobyt u ciebie był dla nich atrakcyjny. Rzucamy wam więc wyzwanie: daj współmałżonkowi więcej troski niż obcym!

5. Otwarta rozmowa
Zadbajcie o właściwą komunikację między wami. Rozmawiajcie „przed”, „w trakcie” i „po”. Niech ten dialog spełnia dwie zasadnicze role:
– pozwala wam na swobodne przekazywanie informacji, dzielenie się odczuciami, aby unikać błędów powodowanych niewiedzą o odczuciach drugiej strony;
– prowadzi ku zbudowaniu, wzajemnej życzliwości i pomocy, docenieniu i chwaleniu siebie nawzajem. (...)